به گزارش خبرگزاری فارس، در سالی که استقلال دوباره قهرمان لیگ برتر شده، خواستیم از «ناصرخان» بنویسیم، هر چه فکر کردیم چیزی بهتر از شعری که خودش خیلی بجا در مورد خود گفته بود به ذهنم نرسید: «من آن گلبرگ مغرورم، که می‌میرم ز بی‌آبی، ولی با خفت و خواری، پی شبنم نمی‌گردم»
 «ناصرخان» انگار توی خونه‌اش نشسته بود، همچنان پرغرور، بازی‌های تیم محبوبش را نگاه می‌کرد، اما به ناگاه، بیماری سر رسید، درست در مقطعی که او هرگز به شکست فکر نمی‌کرد.او بیش از همه اهل خانه به بهبود امید داشت، مدت‌ها با مرگ مبارزه کرد، همچنان که در مستطیل سبز همیشه امیدوار و مبارز بود.
«ناصرخان» روز 23 آذر سال 1328در تهران به دنیا آمد. در عمر 62 ساله‌اش، به عنوان گلر تیم ملی فوتبال و باشگاه استقلال در بین مردم مشهور و به دلیل خلق و خوی خاصش نیز محبوب شد.
او در این مدت افتخارات زیادی کسب کرد که از جمله آن می‌توان به 2 قهرمانی در جام ملت‌های آسیا، قهرمانی در بازی‌های آسیایی، شرکت در المپیک و جام‌جهانی و همچنین قهرمانی در لیگ و جام باشگاه‌های آسیا اشاره کرد.
ناصر حجازی همچنین از سوی AFC به عنوان دومین دروازه‌بان قرن آسیا نیز انتخاب شد.
این چهره نامدار که طرفداران زیادی در بین مردم داشت، بعد از یک سال و نیم مبارزه با بیماری سرطان، سرانجام روز 2 خرداد سال 90 در بیمارستان کسری جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.
مرگ «ناصرخانِ» آبی‌ها نه تنها باعث فراموش شدن وی نشد، بلکه وی را در قلب هواداران فوتبال ماندنی‌تر کرد.